Crono

Crono
sustantivo masculino coloquial Cronómetro, reloj para medir pequeñas fracciones de tiempo.

* * *

crono (inf.) m. Dep. *Tiempo: ‘La eterna lucha contra el crono’.

* * *

crono. m. Dep. Tiempo medido con cronómetro, en pruebas de velocidad.

* * *

En la mitología griega, Crono o Cronos (en griego Κρόνος, de etimología oscura, quizás relacionado con «astado» o, mejor, con la raíz griega κρ- como en κράτος, «poder»; transliterado también Cronus y Kronos) era el líder y —en algunos mitos— el más joven de la primera generación de Titanes. Se le confunde frecuentemente con Khronos (Χρόνος), el dios del tiempo. Su equivalente en la mitología romana era Saturno.

Enciclopedia Universal. 2012.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Mira otros diccionarios:

  • Crono — Saltar a navegación, búsqueda «Cronos» redirige aquí. Para otras acepciones, véase Cronos (desambiguación). Rea e …   Wikipedia Español

  • crono — sustantivo masculino 1. Área: deporte Tiempo medido con cronómetro en una prueba de velocidad: El corredor ha mejorado su crono en tres centésimas. El ganador ha hecho un crono de ocho segundos, quince centésimas. 2. Cronómetro: Tienes que parar… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • crono — Element prim de compunere savantă cu semnificaţia (referitor la) timp , de timp . [ var. cron . / < fr. chrono , cf. gr. chronos]. Trimis de LauraGellner, 16.02.2005. Sursa: DN  CRON(O) , CRÓN, CRONÍE, CRONÍSM elem. timp . (< fr. chron/o/ …   Dicționar Român

  • -crono — [dal gr. khrónos tempo ]. Secondo elemento di parole composte, in cui significa tempo come sincrono, ecc …   Enciclopedia Italiana

  • crono — |ó| s. m. [Geologia] Período de tempo que cada terreno levou a formar se.   ‣ Etimologia: grego khrónos, ou, tempo …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • crono- — elem. de comp. Exprime a noção de tempo.   ‣ Etimologia: grego khrónos, ou, tempo   • Nota: É seguido de hífen quando o segundo elemento começa por h ou o …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • crono — m. Dep. Tiempo medido con cronómetro, en pruebas de velocidad …   Diccionario de la lengua española

  • crono- — elem. compos. Significa tiempo . Cronómetro, cronología …   Diccionario de la lengua española

  • Crono —    I latini lo identificarono con Saturno, era il più giovane dei Titani. Sua sposa fu Rhea, nota anche col nome di Cibele, dal nome della dea frigia chiamata Madre degli déi o Grande Madre. Figlio di Urano (il cielo) e di Gea (la terra). Su… …   Dizionario dei miti e dei personaggi della Grecia antica

  • crono — {{#}}{{LM C10972}}{{〓}} {{SynC11237}} {{[}}crono{{]}} ‹cro·no› {{《}}▍ s.m.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}En una prueba de velocidad,{{♀}} tiempo medido con cronómetro: • En la última carrera el velocista ha conseguido mejorar su crono personal.{{○}}… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”